لایحه امنیت ملی ۱۹۴۷
.svg) | |
| عنوان بلند | لایحه‌ای به منظور ارتقای امنیت ملی به وسیلهٔ ایجاد یک وزیر دفاع، یک حاکمیت ملی نظامی، یک وزارت ارتش، یک وزارت نیروی دریایی، یک وزارت نیروی هوایی، و هماهنگ سازی فعالیت‌های حاکمیت ملی نظامی با دیگر وزارتخانه‌ها و سازمان‌های درگیر امنیت ملی حکومت |
|---|---|
| تصویب‌شده توسط | ۸۰مین کنگره ایالات متحده |
| اجرایی شده از | ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۷ |
| استنادها | |
| حقوق عمومی | ۸۰–۲۵۳ |
| اساسنامهٔ بزرگ | 61 Stat. 495 |
| تدوین | |
| عنوان‌های اصلاح‌شده | 50 U.S.C. : War and National Defense |
| U.S.C. بخش‌های ایجادشده کد ایالات متحده | 50 U.S.C. ch.15 § ۴۰۱ |
| تاریخچه قانون‌گذاری | |
| |
لایحه امنیت ملی ۱۹۴۷ از تجدیدساختارهای عمدهٔ سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی حکومت آمریکا در پی جنگ جهانی دوم بود. اکثر بندهای این لایحه در ۱۸ سپتامبر ۱۹۴۷ یک روز پس از این که مجلس سنای ایالات متحده آمریکا به جیمز فورستال یه عنوان اولین وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا رأی اعتماد داد، اجرایی شدند.[۱] قدرت او ابتدائاً محدود بود و برایش سخت بود برای مؤثر کردن منصبش به اعمال اقتدار بپردازد. این مسئله بعدتر از طریق متممی به لایحه در سال ۱۹۴۹ تغییر کرد و منجر به ایجاد وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا شد.[۲]
نگارخانه[ویرایش]
.png)
منابع[ویرایش]
- ↑ "Letter from James Forrestal to Chan Gurney". Committee on Armed Services, Records of the U.S. Senate. U.S. National Archives and Records Administration. March 4, 1947.
- ↑ Kinnard, Douglas. "The Secretary of Defense in Retrospect." The Secretary of Defense. Lexington: University of Kentucky, 1980. 192-93. Print.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «National Security Act of 1947». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۶.